Sydney Opera House. Wnętrza.

W dniu 17 stycznia 1967 r. Instalacja ostatniego z (2194) prefabrykowanych segmentów poszycia dachu zwiastowała ukończenie drugiego etapu budowy (dach) i rozpoczęcie prac nad trzecim etapem (wnętrzami). Dla jasności dodam, że pierwszym etapem był etap budowy tzw. podium. Dwie pierwsze fazy prowadzone były przez autora projektu. W trzeciej fazie projektu, do wyzwań technicznych i finansowych dołączyły także wyzwania organizacyjne - odejście Utzona, czyli autora śmiałej wizji Sydney Opera House.

 Wnętrze sali koncertowej (source: sydneyoperahouse.com)

Wnętrze sali restauracyjnej Bennelong (source: sydneyoperahouse.com) 

"Jestem przytłoczony, ale myślę, że mogę dokończyć Opera House", powiedział Hall w wywiadzie dla The Daily Mirror. Mimo to jego nominacja była zbyt dużym wyzwaniem dla wielu jego kolegów architektów, którzy nalegali, by jedyną osoba która ukończyła budynek Opery w Sydney był sam Utzon. To właśnie na tym etapie potwierdzono już oficjalnie odejście Utzona z projektu – patrz Appendix poniżej „Odejście Utzona”).

We need Utzon - pikieta



Peter Hall był jednym z najzdolniejszych młodych architektów w Australii, kiedy podjął się trudnej roli architekta prowadzącego mającego ukończyć trzeci etap budowy nowej opery w Sydney.

Przed przystapieniem do opracowania dokumentacji trzeciego etapu projektu, Hall i jego partnerzy mieli wrażenie, że ich praca będzie rozwinięciem dotychczasowych dokonań Utzona. Jednak szybko okazało się, że praca nad wnętrzami będzie wymagała zaangażowania na znacznie większą skalę. 



Zamiast dokumentacji projektowej (której oczekiwano w pracowni Halla), wszystko co Utzon zostawił to szkice przedstawiające ogólny zarys wnętrz. Nie było rysunków wykonawczych, detali, zestawień materiałów. Brakowało łącznie około 5000 szkiców i rysunków, które zostały umieszczone w magazynie przez pracownika biura Utzona, Billa Wheatlanda. Tam pozostawały w dużej mierze niedostępne dla zespołu Halla aż do 1972 roku.

Hall spędził kolejne miesiące w Europie odwiedzając konsultantów Utzona, w tym inżynierów Ove Arup i Jacka Zunza (Jack zmarł w wieku lat 94 nieco ponad miesiac temu 11.12.2018), akustyków Cremera i Gablera, i Willema Jordana, z którymi współpracował przy projektach sal. W celu opracowania dokumentacji odwiedził także różne sale koncertowe w Japonii, Europie i Stanach Zjednoczonych.  Efektem jego prac jest stan obecny, który możecie zobczyć na zdjeciach poniżej.

Interiors. Galeria Foto.



Wsród wielu opinii o wnętrzach często można spotkać takie, które twierdzą, że na skutek cięć budżetowych doprowadzono do obniżenia standardów wykończenia a także do pogorszenia akustyki sal koncertowych... nie wiem, nie jestem w  stanie tego ocenić.

Appendix – Odejście Utzona.

Zmiana rządu w 1965 roku, doprowadziła do ogłoszenia przez nową administarcję Roberta Askina przesunięcie projektu pod jurysdykcją Ministerstwa Robót Publicznych. Ze względu na krytykę Ministerstwa dotyczącą kosztów i czasu projektu oraz ogólne wrażenie, że projekty Utzona są niepraktyczne, doprowadzono ostatecznie do napięć w zespole, eskalacji problemów natury finansowej i ostatecznie do jego rezygnacji w roku 1966. Pod koniec lat 90. Sydney Opera House wznowiła komunikację z Utzonem, próbując doprowadzić do pojednania i zapewnić sobie udział autora projektu w przyszłych zmianach planowanych w budynku.

Krótka notka informacyjna o Utzon Room.

W 1999 r. Utzon został powołany jako konsultant ds. Projektowych dla Sydney Opera House. W 2004 r. otwarto nawet pierwszą przestrzeń wewnętrzną przebudowaną według projektu Utzona i nazwano ją na jego cześć "Salą Utzona". Zawiera ona oryginalny gobelin Utzona (14,00 x 3,70 m) zwany Hołdem dla Carla Philippa Emmanuela Bacha. W kwietniu 2007 r. ogłszno wielką rekonstrukcję Opera Theater, Utzon zmarł rok później w dniu 29 listopada 2008 r. Sala Utzona pozostaje jedyną w całym budynku zaprojektowaną przez niego samego.

Utzon Room i gobelin (source. sydneyoperahouse.com)